27 Eylül 2012 Perşembe

Omasss Omasss Omassss

Allah biliyor ya cok cok oncelerden biliyordum ben basima gelecekleride bu kadarda olacaginida gercekten ama gercekten tahmin etmiyordum ..
2 yas sendromu bizim evi derinden sarsip salladi ..dahada bi sure sarsacaga benziyor .. Allahim tek duam kardes gelesiye su 5 ayda azda olsa sakinlesmesi .. 

son 1 haftadir gece diyaloglarimiz 

ogglanin gozlerinden uyku akiyor ama oyle bir direniyorki uykuya ..

hadi oglum yatalim 

anneee uyumiycaaaaammm 

ama nasil bagiriyor ..

tamam annem bagirmana gerek yok guzelce soyle 

uyumiycaaaammm omassss omassss .. 

ne yapalim ?

omassss istemiyommm 

ne istiyosun ?

yemiyceeeemm anne yemiyceeem 

ne yiyeceksin annem gece gece  

hayirr omasss yemiycemmmmmm 

iyi yeme o zaman 

istiyommmm o menim o menim yiycemmmmm ..

ne yiyeceksin ?

yemiyceeeeemmmmm omasss 

maymus ..

maymusmu istiyon onumu getiriym 

hayir omasss 

iphonu gosteriyo o menim anne o menimm 

tamam annem zaten senden izinsiz kullanamiyorum o senin 

ayirrr omassss omassss 

oy ya Rabbi alip duvara carpmamak icin salonu terk edip gidip yattim 
gece 2 de bi uyandim ki bizim bicirik uyumus tabi nerde bizim yatakda ortamizda ..

goturup yatirdim yatagina ..

sabah saat 6 

babaaaa omassss budaaa uyumiycammmm 

aman nasil feryat figan ..

babasi geri getirdi bizim yataga .. ben yastigimi alip salona gectim

sabah 9 bizim oglan uyaniyor uykudan 
sabah sabah ilk cumle 

omassss istemiyom omasss 

hadi bismillah yeni bir gune daha basliyoruz ..


6 Eylül 2012 Perşembe

2 yas sendromu ve cinnet ayagimin altinda!

Turkiyeden dondugumuzden beri sinir krizlerinin esiklerinde yatip yuvarlaniyorum nerdeyse..
yoruldum, biktim, bittim, bunaldim ..
bitmeyen zirlamalara karisan ciglik cigliga bagirmalar, etini koparmiscasina girilen aglama krizleri ve sonu gelmeyen inatlasmalar ..
hele disardaysak resmen burnumdan getiriyor ..
bizim sabir kupu babamiz bile dun ilk defa Allah sana sabir versin aksama kadar nasil dayaniyorsun dedi ..
gercekten bende bilmiyorum nasil dayandigima ..Allah gercekten buyuk bi sabir veriyor bu aralar bana, insan hamile olunca daha beterlesirmis ama bendeki bu sabir hali insallah bi biriktirme degildir .. ne kadar dislerimi sksamda, kafami duvarlara vurmak gelse icimdende yinede sesimi yukseltmiyorum ..
cunku surekli bagiran bi anne olmak istemiyrum ..
kalabalikta oyalamak cok kolaymis bilali .. su son 1 ay superdi 
aklima Harvey Krapin "bir cocuk yetistirmek icin koca bir koye ihtiyac vardir" sozu geliyor
yazi ne kadar kolay atlatsakda sanirim bu kis bizim icin cok zor gecicek ..
dunden beri dusunuyorumda karsimdaki minicik bi adam hayati anlamaya calisiyor .. tanimaya, bilmeye, ogrenmeye calisiyor ..
kendini kanitlamaya, varligini ispata calisiyor .. 
daha dun minikti, miniminicikti ..
dun sut kokulu kuzumdu bugun buyudude birde abi olacak benim kucuk adamim ..
Allahim bu zor gunleri en az hasarla atlatmayi nasip etsin hepimize ..