Koru Beni ..

 Gunlerdir suren oksuruk nobetlerinden dogru duzgun uyuyamayan bebis, bugun gittigimiz kineterapistin uzun ugraslarindan sonra azda olsa kurtuldugu balgamlarindan olsa gerek kucagima mayistiktan en fazla uc dakika sonra daldi uykuya .. 

elleri yakamda basi gogsumde, tasiyamadigi goz kapaklarini hafifce aralayarak, o upuzun kirpiklerinin arasindan oyle bir bakis attiki bana " ben simdi gunlerdir hasret kaldigim upuzun uykuma daliyorum, sakin gurultu etme, beni rahatsiz etme ve beni rahatsiz etmelerinede sakin izin verme annecigim der gibi .. biraz ukala cokca yorgun ve hasta bir sekilde birakiverdi kendini uykunun kollarina ..

Kucukken bir turlu anlayamadigim annemin o koruma icgudusunu bir kez daha anladim o an

bir kez daha anladim anneligin ne demek oldugunu ..

O kollarimda uyurken dunyada olup biten herseyden korumaliydim onu .. herkesden canli cansiz butun nesnelerden,kisi yada kisilerden, telefon sesinden, kapi gicirtisindan, babasinin gurultusunden ..  cunku oyle savunmasiz oyle masumduki korumaliydim onu ..

O emanetti bana,  Yaradandan emanet ..

Sanki dunyanin en kutsal hazineleri bana emanet edildi kanin son damlasina kadar koruyup kollayacaksin dendide ben bu gorevi seve seve ustlenmis gibiyim o hayatimiza girdiginden beri .. Gucu hic tukenmeyen her an savunmada bekleyen hazir asker gibiyim ..

Annem geldi aklima, o sessiz sessiz uyurken .. Arkadaslarla her cikisimizda binlerce kez gec kalma, tanimadiklarinla samimi olma, bilmedigin kisilere guvenme tembihlerinin ardindan oflayarak evden cikislarim geldi aklima .. Ilk kez hak verdim anneme ilk kez kizmadim ...

Aksamlari ciktigimizdada neden biz eve donmeden bir turlu uyuyamadigini .. yaz gunu bile evden cikarken elime tutusturdugu ceketi .. geceleri 17 yasindaki koca kiz olmus ben denize zorlayarak icirdigi o balli sutleri  .. daha neleri neleri ..  ne cok seyi anladim ANNE olunca..

oyyy kucuk melegim sen rahat uyuyacaksin diye nerelere gitti yine yarim aklim  ...