4 Ocak 2011 Salı

Masumiyet




Ne tuhaf sey su bebek denen yaratiklar. Mohammed Bilalle hemen hemen her gun ya alisveris merkezine ya kisa bi yuruyuse yada bir dostumuza kahve icmeye gidiyoruz, maksat muhabbetten cok kendimizi evden disari atmak. Oyle iyi geliyorki bu kisa turlar sanki yenilenip donuyoruz evimize.
O dogdugumdan beri dikkatimi ceken birsey var 
Mesela ne zaman alisveris merkezine yada bir magzaya gittigimizden kucugunden buyugune herkesin ilgi odagi Mohammed Bilal oluyor. Normalde insanlarla konusmassiniz alisverisinizi yapar isinizi bitirir cikarsiniz ama yaninizda bir bebek oldumu bakivermissiniz ki birileriyle bir yerlerden dalivermissiniz bi derin muhabbete ..
Hele oglusumun cikarttigi tuhaf sesler var 
insani mest eden aaa vaavvvvv aguuuguuuuu sesleri :)
bugun alisverisimizi yaptik kasada bekliyoruz 
kasalarda bi sorun cikmis yaklasik 20 dakika bekledik halledilmesi icin .. Herkes gergin kizgin, herkesde bir yerlere yetisme telasi var.. Arkamizda asik suratli bir adam surekli uflayip puflamakta ve bizim ufaklik ufaktan ufaktan basladi aaaa agugu seslerine ve kendi kendine kikir kikir gulmeye ... Baktim asik suratli amca ogluma bakiyor ve adamin yuzunde bir tebessum gulumseme .. o gergin hava bir anda kayboldu sanki hemen girdik derin bir muhabbete.Torunlarindan bahsetti adam en kucugu 25 yasinda dedi .. dun gibi dogdugu gun dedi .. Icim sizladi o an 30 belki 50 sene sonrasi geldi aklima.
Daldim derinlere sonra dedim nerden nereye geldik, bi agugu seslerinden ..

Gece yatirmaya calisiyorum. Uykusu geldi huysuzlasti iyice , 6, 7 cesit uyutma cabalarim husranla ve asabiyetle neticeleniyor .. Uykusuzluktan olurken her yatagina koyma tesebbusumde karnini havaya dikip bagiriyor kikir kikir guluyor yine. Sinirleniyorum bagiriyorum ve en sonunda pes edip dayanamayarak o kikirdekle birlikte bende kikirdeye kikirdeye salona yol aliyorum.
Cunku ofkeyi, bagirmayi, siniri bilmiyor oyle masum masum guluyor ki dayanamiyorum, ne cok kirlendik diyorum affedemediklerim, unutamadiklarim aklima geldikce. 


 

Islerim yetismiyor sinirleniyorum 
Yorgunum sinirleniyorum
Uykusuzum sinirleniyorum 
Babaya vakit ayiramiyorum onun kaprislerine sinirleniyorum 
Ben ne kadar cok sinirleniyorum 
ve o masum yuze bakinca tum siniirim kayboluveriyer yerini aliyor bi gulumseme 
ne kadar cok ozlemisiz masumiyeti .. ne kadar cok dalmisiz gereksiz islere.. ne cok karanligiz biz buyukler ne cok kirliyiz onlarin masumiyeti karsisinda ...


1 yorum:

  1. bizimki boyle oturamiyor. Uyki bizimde en buyuk sorunumuz, yanimda uyuyor ama besigine koydugum anda ingaaaa!!

    YanıtlaSil